“Ik wist helemaal niks” Zoë bevalt totaal onverwacht van een dochter

Haar eerste grote liefde waren de paarden. Als echt paardenmeisje was ze dagelijks bij hen te vinden. Het besluit om na haar eerste studiejaar naar Australië te vertrekken om op een paardenranch aan de east coast te gaan werken, verbaast dan ook niemand. Het avontuurlijke leven trekt haar. Eenmaal thuis begint ze met een studie. Dan verandert haar leven van de een op de andere dag radicaal. Terwijl ze uit bed springt, loopt er water langs haar benen, en blijkt ze aan het bevallen te zijn.

 

Het lijkt een verhaal uit een tijdschrift. Bizar en bijna ongeloofwaardig. Toch is het voor Zoe absolute realiteit. In maart 2022 bevalt de 23-jarige volledig onverwacht van dochter Maeve. “Ik was gestopt met mijn studie en had een fulltime baan genomen. Mijn studie beviel me niet en ik twijfelde enorm over mijn toekomst. Op een morgen, toen ik uit bed sprong, voelde ik iets langs mijn benen lopen. Het leek water. Omdat ik enkele weken daarvoor naar de dokter was geweest vanwege opgezette kuiten en een onverklaarbare hoge bloeddruk, schoot het direct door me heen; zou ik aan het bevallen zijn? Maar hoe dan? Waarom had ik niks gemerkt? Ik was een paar maanden daarvoor gestopt met de pil, mijn liefdesleven lag stil op dat moment, dus ik kon theoretisch gezien niet zwanger zijn. Mijn weggebleven menstruatie weet ik aan de ontregelde hormoonhuishouding in verband met het stoppen met de pil. Dit scheen vaker te gebeuren, dus ik maakte me geen zorgen. Bovendien was er niiets te zien aan mijn buik en had ik niks bijzonders gevoeld. Dus dit was toch onmogelijk?” Om haar shock te verbergen, begint ze gewoon aan haar dagelijkse routine. “Ik ging naar de paarden, maakte de paddock schoon en rommelde wat rond. Ondertussen merkte ik dat de kramp in mijn buik steeds erger werd. Ik besloot naar huis te gaan en wat te gaan liggen. Midden in de nacht werd ik wakker met een enorme buikpijn. Ik ging naar beneden en appte mijn moeder of ze ook naar beneden kon komen. “Ik denk dat ik aan het bevallen ben mam,” kon ik nog net uitbrengen. Mijn moeder reageerde gelukkig heel adequaat. Ze belde 112 en binnen korte tijd lag ik in een ambulance die me met gillende sirenes naar het ziekenhuis bracht. Daar stond al een heel team mensen te wachten. Binnen een uur werd Maeve geboren, een gezond meisje van 1900 gram. Ik voelde me enorm overweldigd en de emoties schoten alle kanten op. Ze was prachtig, maar was dit mijn kind?”

 

“De twee weken daarna bracht ik in het ziekenhuis door. Maeve was erg klein voor de duur van de zwangerschap, wat waarschijnlijk veroorzaakt werd door zwangerschapsvergiftiging. Tijdens die twee weken kon ik rustig wennen aan de situatie. Het ziekenhuis was ontzettend behulpzaam. Ze regelden een psycholoog voor me, en ik ontmoette Natasja, de maatschappelijk werker van Siriz. Met haar besprak ik alles: het contact dat ik met de vader moest hebben, mijn opleiding, opvang voor Maeve en mijn financiële situatie. Maar ook praktische zaken pakte ik met haar op. Zo maakte ik een lijst van alles wat ik nodig zou hebben voor mijn kindje; van luiers tot rompers en hydrofiele doeken. Gelukkig stond mijn familie direct klaar om van alles te regelen, waardoor ik binnen twee dagen alles had voor Maeve wat ik nodig had. Maar moet je voorstellen: ik wist helemaal niks. Had nooit iets gelezen of me verdiept in het opvoeden van een kindje. Daarom raadde Natasja me aan om de podcast Mom, you got this van Rachel van Sas, alias De Huismuts, te luisteren, waarin ze vertelt over haar leven als moeder. Ze bespreekt waar ze tegenaan loopt, hoe ze daarmee omgaat en geeft tips en tricks over opvoeding en moeder zijn. Deze podcast heeft me ook enorm op weg geholpen.”

 

Ondertussen rees bij Zoe steeds meer de vraag: en nu? “Ik kon met Natasja over al mijn vragen en twijfels spreken. Dat was ontzettend fijn. Ik besloot dat Maeve bij mij hoorde, dat ik haar zelf wilde opvoeden. Bovendien hielp ze me ook met allerlei praktische zaken, zoals de opvang van Maeve toen ik weer aan het werk ging. Inmiddels is Maeve een prachtig eenjarig meisje, dat ik voor geen goud zou kunnen missen. Ik woon met Maeve bij mijn ouders en ik heb weer een studie opgepakt. Voor de komst van Maeve was ik een echte twijfelaar. Maar Maeve heeft mijn leven richting gegeven, door al heel veel voor me te beslissen. Zij geeft mij rust.”