Esmee (16) werd zwanger van een loverboy
‘Ik ben nog nooit zo bang geweest!’
Voor de 16-jarige Esmee was het leven niet zo rooskleurig. De tiener worstelde al op jonge leeftijd met overgewicht, en de kinderen uit haar klas pestten haar daar graag mee. Ze was onzeker, bang, had een hekel aan zichzelf. Tot ze de 18-jarige Youri ontmoette. Hij gaf haar het gevoel dat ze prachtig was, en behandelde haar als een prinses. Tot ze zijn vrienden ontmoette en haar prins op het witte paard zich ontpopte als een bikkelharde loverboy.
Als Esmee haar verhaal vertelt, is de pijn op haar gezicht te lezen. Haar handen verkrampen tot vuisten en af en toe stopt ze omdat de emotie het van haar overneemt.
“Het was de meest pijnlijke periode in mijn leven,” vertelt Esmee. “Zeker toen ik ontdekte dat ik zwanger was. Het voelde alsof mijn hele wereld instortte. Ik had geen idee waar ik naartoe moest met al deze emoties.” Ze besloot afscheid te nemen van haar vriendje, maar hij liet haar niet los. “Ik werd gestalkt, achtervolgd en bedreigd. Ik was zo ontzettend bang. Inmiddels woonde ik weer bij mijn moeder, maar ook daar liet hij mij niet gaan.”
Intussen worstelde Esmee met de vraag of ze haar zwangerschap wilde uitdragen of niet. “Ik was zo verward. Wilde ik dit kindje wel? Aan de ene kant wist ik dat dit kindje niks aan deze situatie kon doen. Tegelijkertijd wilde ik niets liever dan compleet afscheid nemen van alles wat er met die moeilijke periode te maken had, dus ook van dit kindje.”
In deze verwarrende tijd vond Esmee steun bij Siriz, waar een begripvolle maatschappelijk werker naar haar verhaal luisterde. “De maatschappelijk werker oordeelde niet, ze luisterde gewoon en hielp me mijn gedachten op een rij te zetten.” Samen met de maatschappelijk werker verkende ze haar opties, waarbij haar eigen keuzevrijheid en welzijn centraal stonden. “Ik leerde dat ik ondanks de complexiteit van mijn situatie, toch keuzes had. Ze hielp me in te zien dat ik niet machteloos was, dat er een weg vooruit was, hoe moeilijk ook. Ik leerde om voorbij de directe angst en onzekerheid te kijken, en na te denken over wat ik echt wilde voor mezelf en mijn kindje. Het was een proces van vallen en opstaan, van tranen en hoop, herinnert Esmee zich. “Maar ik voelde me gesteund, niet alleen als een jonge vrouw in een moeilijke situatie, maar als iemand die de kracht had om eigen keuzes te maken.”
Uiteindelijk koos Esmee ervoor de zwangerschap voort te zetten, een beslissing die ze heel weloverwogen nam. Deze keuze bracht nieuwe uitdagingen met zich mee, maar ook nieuwe vormen van steun en zorg vanuit Siriz. “Ik ging wonen in een beschermd wonen huis van Siriz. Ik voelde me daar veilig, en kreeg doorlopende ondersteuning, variërend van praktische hulp tot emotionele begeleiding. Ik leerde veel over mezelf, over moederschap, en over het overwinnen van obstakels. Siriz stond altijd klaar om te helpen, te luisteren, en te begeleiden.”
Inmiddels is Esmee de trotse moeder van Maarten, een klein mannetje van 7 maanden. “Ik ben ontzettend blij dat ik ervoor heb gekozen om deze zwangerschap uit te dragen. Maarten is zo’n lief mannetje, echt mijn grote vreugde. Ik ben nog wel bang en voel me ook nog wel eens onveilig, maar dat moet in de loop van de tijd allemaal een plekje krijgen. Voor nu gaat het goed met ons, en dat is al iets om heel dankbaar voor te zijn.”
