Kyra: ‘Er worden hier echt moeders geboren. Daar word ik elke keer weer zo blij van.’

Kyra Geluk staat me enthousiast te woord.

Ze werkt als woonbegeleider bij de Regentes, een zorglocatie in Gouda. Daar wonen vijf jonge moeders samen met hun kind. Kyra zet zich in om de jonge moeders, die tussen de 15 en 25 jaar oud zijn, te leren om op eigen benen te gaan staan en een zelfstandig leven met hun kind te gaan leiden.

 

Waardevol
Kyra is een bekende voor veel jonge moeders in de omgeving van Gouda. Ze werkte eerst tien jaar als vrijwilliger bij De Regentes en sinds twee jaar is ze er woonbegeleider.

 

Haar enthousiasme voor haar werk is duidelijk. ‘Veel jonge moeders hebben het idee dat ze uitgekotst worden door de maatschappij. Dat ze in hun ogen nooit wat goed hebben gedaan. Sommigen zijn door hun eigen ouders verstoten. Het werk bij de zorglocaties is heel belangrijk om ze het gevoel te geven: ‘Jij bent ook waardevol! Jij gaat een kind krijgen en daar ga jij voor zorgen. En dat is bijzonder.’ Het is zo mooi om ze er naartoe te laten werken dat ze dat ook écht kunnen gaan doen. ‘

Het werk bij de zorglocaties is heel belangrijk om ze het gevoel te geven: 'Jij bent ook waardevol!'

Hoe ben jij bij Siriz terecht gekomen?
Kyra: ‘Mijn kinderen zaten allemaal op school en ik wilde graag vrijwilligerswerk doen. Ik kwam uit de mode en had niets met zorg gedaan, maar ik vond het wel leuk om iets met baby’s te doen. Ik had verder geen idee hoe het er allemaal uit zou gaan zien. Maar ik dacht, dat zie ik wel als ik daar ben. En dat is positief uitgepakt! Het verliep van af het begin al vrij soepel. Ik kon de jonge moeders al snel helpen met praktische dingen.

 

Ik deed eigenlijk van alles: oppassen op de baby’s, boodschappen doen met de meiden, helpen met verhuizen en dat soort dingen. Op een gegeven moment ben ik de creatieve module gaan geven op dinsdag. En dat heb ik heel wat jaren gedaan. Twee jaar geleden werd ik gevraagd als woonbegeleider.

 

Wat is jou het meest bijgebleven uit al die jaren?
Nou, ik heb toch altijd weer bewondering voor de jonge moeders. Ze willen er het beste van maken en hun kind op nummer 1 zetten. Dat ze daar dan helemaal voor gaan, ondanks al de problemen die ze hebben. Dat vind ik knap. Er worden hier echt moeders geboren. Dat zie je ook. Als er een kind wordt geboren wordt er ook een moeder geboren. Daar word ik elke keer weer blij van.

'Ik heb toch altijd weer bewondering voor de jonge moeders.'

En verder staat me nog altijd een moment bij tijdens een van de creatieve sessies. Je moet je voorstellen: we zaten met een hele groep jonge moeders aan tafel. Elke week behandelden we een andere techniek: zagen, kleien, verven etc. Er waren meiden bij die nog nooit iets hadden gemaakt, die bijvoorbeeld nog nooit een kwast in hun handen hadden gehad. Ik zei daarom altijd: Het is fijn dat je er bent! Ga lekker zitten en het maakt niet uit wat je gaat doen en hoe het eruit ziet, maar doe gewoon iets. Zo maakte ik eens met de moeders  kleurplaten. Op een gegeven moment had een van de tienermoeder haar kleurplaat af. Trots zei ze: ‘Kyra, ik heb nog nooit in mijn leven iets afgemaakt. En nu heb ik gewoon een kleurplaat afgemaakt. En hij is nog mooi ook!’ Dan denk je: ‘Wow!’

‘Kyra, ik heb nog nooit in mijn leven iets afgemaakt. En nu heb ik gewoon een kleurplaat afgemaakt. En hij is nog mooi ook!’

Inmiddels ben je woonbegeleider bij De Regentes in Gouda. Hoe is die verandering gegaan?
Mijn rol is daarmee wel veranderd. Nu signaleer ik gedurende de dag dingen bij de jonge moeders of hun baby’s die ik direct met hen bespreek. Ik ben niet veranderd, maar mijn rol is veranderd. Als vrijwilliger bied je een luisterend oor, maar hoef je niet direct iets met de verhalen van de meiden te doen, behalve natuurlijk als de veiligheid van henzelf of hun kind in het geding is. Nu heb ik andere gesprekken met ze.

 

Wat doe je als woonbegeleider?
Ik houd de zorg van de baby en de moeder in de gaten. Dat bespreek ik ook met de moeders. Bijvoorbeeld als een kind smetvlekken heeft of als je merkt dat het eigenlijk niet genoeg voeding krijgt. Samen maken we een plan hoe we dat gaan aanpakken. Ook zorg ik ervoor dat alles verloopt volgens planning, bijvoorbeeld dat de moeders op tijd zijn voor de leersessies, creatieve sessies of voor een afspraak bij het consultatiebureau. Ook houd ik in de gaten hoe de kamers van de moeders eruit zien. Ik zorg voor de kas en doe allerlei andere kleine dingetjes, zoals het in elkaar zetten van een kast.

 

Wat vind jij de grootste uitdaging in je werk?
De grootste uitdaging is toch wel om de meiden in te laten zien: ‘Hé, ik kan het ook anders doen. Ik hoef niet in hetzelfde patroon te blijven zitten en ík ben diegene die mijn leven kan veranderen.’ Die gedachte bij ze aanwakkeren is wel een grote uitdaging.

‘Hé, ik kan het ook anders doen. Ik hoef niet in hetzelfde patroon te blijven zitten en ík ben diegene die mijn leven kan veranderen.

Waar word jij blij van in je werk?
Als ik binnenstap bij De Regentes en de meiden aan tafel zie zitten word ik al blij. Soms zijn ze heel vrolijk, maar soms ook heel chagrijnig. En als je dan toch die glimlach op het gezicht krijgt, is dat wel heel leuk. Of als je hoort: ‘We hebben vandaag nergens zin in’ en ze zitten vervolgens wel aan de creamodule te borduren en hebben er nog lol in ook. Nou, dan denk ik wel: ‘Kijk, dat is toch mooi!’

 

Fotografie: Folkert Rinkema