Kim: “Je leven stopt niet met een kindje.”

Op haar 16de raakte Kim zwanger. Het krijgen van een kindje heeft haar leven verrijkt. Maar het duurde even voor ze tot deze conclusie kwam.

 

Lastige start

Kim is niet opgegroeid bij haar biologische ouders. Vanaf haar 7de woont ze bij heel fijne pleegouders. “Ook al groeide ik op in een warm gezin, mijn hobbelige start in het leven zorgde ervoor dat ik mijn zwangerschap zo lang mogelijk negeerde. Ik had een fijne relatie met de vader, maar wist niet hoe ik hem en mijn pleegouders moest vertellen dat ik zwanger was.” Haar pleegmoeder vroeg haar op een gegeven moment een zwangerschapstest te doen. Toen die positief was en uit een echo bleek dat ze al ver in de zwangerschap was, was ontkennen niet meer mogelijk. Abortus is voor haar nooit een optie geweest. “Wat ik zag, was al een echt kindje.”

 

Je alleen voelen, ook al heb je veel mensen om je heen

Voor Kim was het belangrijk haar diploma te halen. Ze bleef daarom naar school gaan. Gelukkig zat ze in een heel hechte klas. “Natuurlijk reageerden mijn klasgenoten gechoqueerd op het nieuws, maar mijn zwangerschap werd al snel normaal. Ik heb een grote vriendengroep. Die was ook verbaasd, maar ging voor 100% achter me staan.” Ondanks al die steun, voelde Kim zich alleen. “Door mijn verleden besefte ik sterker dat mijn situatie anders was.” Gelukkig had ze veel steun aan iedereen om haar heen.

 

Zelf opvoeden

Met haar pleegouders besprak Kim dat ze de opvoeding helemaal zelf wilde doen. Ook wilde ze in Gouda blijven wonen. Op internet vond ze Siriz. “Al tijdens het intakegesprek voelde het contact met Siriz heel vertrouwd. Ik kon in leef-/leerhuis De Regentes gaan wonen en kreeg een superfijne begeleider, Annemarie. Ik ben chaotisch, overzag de situatie soms niet. Annemarie zette het dan voor me op een rij, en dat hielp me erg.” Een luisterend oor was belangrijk en vooral dat er echt iets gedaan werd met Kims vragen en twijfels. “Ik voelde me gezien en gesteund. Met al mijn vragen kon ik bij begeleiders terecht. Dat was echt heel fijn.”

 

Zelfstandig wonen

Na een jaar verhuisde Kim naar het begeleid wonen huis van Siriz aan de Groeneweg. Ze maakte daar vriendinnen en zette haar schouders eronder. “ Ik besef dat ik geluk heb met mijn grote netwerk, maar het is zo belangrijk ervoor te gáán. Moederschap komt je niet aanwaaien, het is hard werken. Maar je krijgt zoveel terug voor dat harde werken.”

 

Positief blijven

Na haar verblijf aan de Groeneweg gingen Kim en de vader van haar zoontje samenwonen. Dat bleek achteraf te snel en de relatie hield niet lang meer stand. Sinds 1,5 jaar heeft Kim een leuke nieuwe vriend. En sinds een half jaar is ze aan het werk. “Mijn zoontje staat altijd op nummer 1. Ik heb door tegenslagen mijn ups en downs gehad, maar zorgde er altijd voor dat hij daar niet onder leed. Ik blijf positief en probeer zo veel mogelijk te genieten van het leven samen met mijn zoontje.” Kim wil niet gezien worden als jonge moeder, ze is een ouder. Punt.

 

 

 

Help jij Siriz helpen? Klik hier om ons te steunen!

 

Help vrouwen als Kim! De professionele en specialistische hulp van Siriz is gratis, maar kost veel geld. Met jouw bijdrage kun je veel betekenen voor jonge vrouwen, partners en kinderen die te maken hebben (gehad) met onbedoelde zwangerschap. Jouw donatie helpt vrouwen zoals Kim. Meer weten over Siriz? klik hier